جدول جو
جدول جو

معنی خیمه زده - جستجوی لغت در جدول جو

خیمه زده
(خَ / خِ مَ / مِ زَ دَ / دِ)
خیام نصب کرده. نزول کرده. مقیم شده. فرود آمده:
بر در صدر تو باد خیمه زده تا ابد
لشکر جاه و جلال موکب عز و علا.
خاقانی
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از خیمه زدن
تصویر خیمه زدن
برپا کردن خیمه
کنایه از اقامت کردن
خرگاه زدن
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از خیمه گاه
تصویر خیمه گاه
جایی که در آن یک یا چند خیمه برپا کرده اند
فرهنگ فارسی عمید
(خَ/ خِ مَ / مِ یِ دَ)
کنایه از آسمان. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (آنندراج)
لغت نامه دهخدا
(زَ دَ / دِ)
ترسیده. ترس رسیده. مرعوب. هراسان. ترسانیده شده. خائف:
مثل است اینکه در عذاب کده
حدزده به بود که بیم زده.
سنائی
لغت نامه دهخدا
(خَ / خِ مَ / مِ گَهْ)
خیمه گاه
لغت نامه دهخدا
(غَ کَ دَ)
خشت نیمه به قالب کردن برای تهیۀ نیمۀ آجر
لغت نامه دهخدا
(تُ مَ / مِ زَ دَ / دِ)
کسی که مبتلی به بیماری تخمه شده باشد. (ناظم الاطباء) : مدیقه، گوسپند بیمار و تخمه زده. (منتهی الارب) ، نانی دارای تخمه. (ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
(نَ / نِ زَ دَ / دِ)
درپی کرده. رقعه دوخته. پیوندبسته. وصله کرده. مرقع
لغت نامه دهخدا
(خَ / خِ مَ / مِ یِ)
کنایه از هالۀ ماه. (لغت محلی شوشتر نسخۀ خطی)
لغت نامه دهخدا
(بِ مَ کَ/ کِ دَ)
خیمه برپا کردن. نصب چادر کردن. خیمه کشیدن. (آنندراج) (از ناظم الاطباء). کنایه از جایی فرود آمدن. مقیم شدن. تخیم. استخیام:
سراپرده و خیمه زد با سپاه.
فردوسی.
سراپرده زد بر لب آب شاه
همه خیمه زد گردش اندر سپاه.
فردوسی.
ما خود ز کدام خیل باشیم
تا خیمه زنیم در وثاقت.
سعدی.
دست مرگم بکند میخ سراپردۀ عمر
گر سعادت نزند خیمه بپهلوی توام.
سعدی.
تو به هر جا که فرود آمدی و خیمه زدی
کس دیگر نتواند که بگیرد جایت.
سعدی.
میان دو لشکر چو یکروز راه
بماند بزن خیمه در جایگاه.
سعدی.
خیمه در مصر چو پیراهن یوسف زده ایم
جلوه ها در نظر مردم کنعان دارم.
صائب (از آنندراج).
، عجب و تکبر کردن، باد در بوق انداختن، یعنی برپای خاستن آلت تناسل، لشکر کشیدن. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) ، نوعی از فنون کشتی
لغت نامه دهخدا
(بَ تَ)
قلم را قط زدن. (غیاث اللغات). کنایه از خامه تراشیدن. (آنندراج) :
نه چون خام کاری که مستی کند
بخامه زدن خام دستی کند.
نظامی.
خامه مزن سوختن عامه را
آلت تزویر مکن خامه را.
امیرخسرو (از آنندراج)
لغت نامه دهخدا
(خَ زَ دَ / دِ)
گریخته. فرارکرده. (یادداشت بخط مؤلف) ، منحنی شده:
دو پی هر دو چون لام الف خم زده
دو حرف از یکی جنس بر هم زده.
نظامی
لغت نامه دهخدا
تاژ زدن افراس افراشتن چادر زدن برپا کردن خیمه چادر زدن، فرود آمدن مقیم شدن در جایی، عجب و تکبر کردن، فنی است از کشتی که چون حریف بخاک می رود حریف دیگر از روبرو تمام تنه خود را بر روی او خراب می کند خیمه کشیدن، یا اندر عدم خیمه زدن، فانی شدن رسیدن بعالم حقایق
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از پینه زده
تصویر پینه زده
وصله کرده رقعه دوخته در پی کرده پیوند بست
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از سیم زده
تصویر سیم زده
((مِ زَ دِ))
نقره خالص
فرهنگ فارسی معین
تصویری از خیمه زدن
تصویر خیمه زدن
((~. زَ دَ))
چادر زدن، در جایی ساکن شدن، فنی در کشتی
فرهنگ فارسی معین
اردو زدن، خیمه برپا کردن، استقرار یافتن، جا گرفتن، فرود آمدن، مستقر شدن، مقیم شدن، منزل کردن، خیمه کشیدن
فرهنگ واژه مترادف متضاد
اتراقگاه، اردو، اردوگاه، منزلگاه
فرهنگ واژه مترادف متضاد